Jesteśmy społecznością, która kocha książki

💭 Czy zdarza się Wam wracać myślami do przeszłości i zastanawiać co by było gdyby?

Tadeusz, główny bohater książki "Game over", odbywa właśnie taką podróż, wracając do rodzinnej miejscowości.

"Czasami, aby pójść dalej, musimy wrócić tam, gdzie wszystko się zaczęło".

Finał Mundialu w 1998 roku to moment, który na zawsze połączył Tadka i Piotrka. Stali się wtedy praktycznie nierozłączni.

Wszystkiego doświadczali razem, od rozgrywek na Pegasusie i sesji RPG, po eksperymenty z używkami, pierwsze miłości i pierwsze złamane serca. Do czasu...

Tadek po latach wraca do rodzinnego Niedorzecza na pogrzeb przyjaciela. Wspomina przeszłości, analizuje i zastanawia się...

Znowu jest w swoim pokoju z żółtą tapetą oraz plakatami z „Bravo Sport” i próbuje zrozumieć, co doprowadziło Piotrka do ostatecznego kroku. Stara się dowiedzieć, dlaczego jego przyjaciel z dzieciństwa popełnił samobójstwo.Przy okazji wraca wspomnieniami do lat młodości.

"Game over" to zatem nie tylko sentymentalna podróż do przyszłości, ale również szczery portret współczesnych Millenialsów, próbujących odnaleźć się w świecie ukształtowanym przez decyzje poprzednich pokoleń. ,

Tomasz Żak szczerze, momentami dosadnie i naturalistycznie kreśli portret rodzinnych relacji oraz zależności, które mają wpływ na przyszłość jednostki.

Czy Tadeusz odkryję prawdę i dowie się, dlaczego Piotrek odebrał sobie życie?

Jeśli jesteś ciekaw, nie zwlekaj i wróć tam, gdzie wszystko się zaczęło, aby wspólnie z Tadkiem odkryć tajemnice z przeszłości.

💭 Czy zdarza się Wam wracać myślami do przeszłości i zastanawiać co by było gdyby?

Tadeusz, główny bohater książki "Game over", odbywa właśnie taką podróż, wracając do rodzinnej miejscowości.

"Czasami, aby pójść dalej, musimy wrócić tam, gdzie wszystko się zaczęło"....

Rozwiń

Zwiń

💭 Jak cienka jest granica między miłością a nienawiścią i co może popchnąć zwyczajnego człowieka do popełnienia największej zbrodni?

No to pytanie próbuje odpowiedzieć Janusz Leon Wiśniewski w jednej ze swoich książek.

"I odpuść nam nasze..." to poruszająca opowieść o winie, karze i odkupieniu.

Autor próbuje odpowiedzieć w niej na kilka fundamentalnych pytań - Kiedy zwyczajny człowiek staje się mordercą? Jaka siła może popchnąć nas do popełnienia zbrodni? I czy można odpokutować winy, aby móc żyć dalej?

Wiśniewski, znany z mistrzowskiego opisywania trudnych emocji, w tej historii sięga do najciemniejszych zakamarków ludzkiej duszy.

Na tle wydarzeń, które przed laty wstrząsnęły Polską, snuje opowieść o mechanizmie przemiany kochającego mężczyzny w kogoś opętanego zazdrością, chęcią zemsty i obciążonego na zawsze świadomością odebrania komuś życia.

Jest to historia o wewnętrznych demonach, które mogą drzemać w każdym z nas, oraz o cenie, jaką płacimy za nasze czyny.

Wiśniewski kreśli postać wielowymiarową i niejednoznaczną, co skłania nas do refleksji nad ludzką naturą i pytaniem, czy rzeczywiście można się wyzwolić z ciemnych stron swojej natury.

"I odpuść nam nasze... " to lektura, która nie tylko wciąga, ale również zmusza do głębokiego zastanowienia się nad kwestiami moralnymi.

To książka, którą warto przeczytać, aby zrozumieć, jak cienka jest granica między miłością a nienawiścią, i jak łatwo można ją przekroczyć.

Nie jest to opowieść pełna fajerwerków tylko proza, która wymaga od czytelnika dłuższych chwil zadumy i refleksji, więc czyta się ją w rytmie slow.

Jeśli poszukujecie książek, które zmuszają Was do zadumy i refleksji ten tytuł warto mieć na uwadze.

💭 Jak cienka jest granica między miłością a nienawiścią i co może popchnąć zwyczajnego człowieka do popełnienia największej zbrodni?

No to pytanie próbuje odpowiedzieć Janusz Leon Wiśniewski w jednej ze swoich książek.

"I odpuść nam nasze..." to poruszająca opowieść o winie, k...

Rozwiń

Zwiń

"Nie ma co" Mahsy Mohebali to opowieść o młodej i zbuntowanej dziewczynie, która zabiera nas w podróż po Teheranie.

Jej desperacka wędrówka w poszukiwaniu n*rk*tyk*w trwa dwadzieścia cztery godziny. Miasto, które zna pogrąża się w tym czasie w totalnym chaosie. Jego rozpad jednak, dla uzależnionej dziewczyny, jest jakby niezauważalny.

Ta książka to mroczne i zjadliwe spojrzenie zarówno na autorytarne państwo oraz pogrążone w kryzysie społeczeństwo, jak i dysfunkcyjną rodzinę. Wszystko to razem wzięte tworzy wstrząsający portret współczesnego Iranu.

Ta historia, trochę zresztą jak u Hitchcocka, rozpoczyna się od trzęsienia ziemi i nie traci tempa aż do ostatniej strony.

Główna bohaterka tej opowieści łamie konwencje i kwestionuje utarte schematy, jest przez to właściwie antybohaterką. Jej podróż przez miasto pełne niebezpieczeństw i zaskakujących sytuacji sprawia, że czytelnik czuje się jak na szalonej kolejce górskiej, gdzie nie wiadomo, co wydarzy się za następnym zakrętem.

"Nie ma co" zdobyło uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Zostało nominowane do National Translation Award 2022 oraz New Yorker Best Book of 2022. W Iranie doczekało się kilkunastu wznowień i osiągnęło sprzedaż stu tysięcy egzemplarzy.

Książka, choć radykalna, jest jednocześnie pełna czarnego humoru, który dodaje jej sporo oryginalności. Jedno jest pewne - nie da się jej zapomnieć!

"Nie ma co" Mahsy Mohebali to opowieść o młodej i zbuntowanej dziewczynie, która zabiera nas w podróż po Teheranie.

Jej desperacka wędrówka w poszukiwaniu n*rk*tyk*w trwa dwadzieścia cztery godziny. Miasto, które zna pogrąża się w tym czasie w totalnym chaosie. Jego rozpad jedna...

Rozwiń

Zwiń

Czy interesują Was kulisy powstawania najgorętszych muzycznych hitów?

Ja fascynuję się muzyką od późnych lat szkoły podstawowej i bardzo chętnie sięgam po książki, które zdradzają genezę moich ukochanych muzycznych kompozycji.

Lubię również motyw muzyki w różnych tekstach literackich, między innymi dlatego właśnie skusiłam się na książkę "The Songs You've Never Heard" 📖

W tej opowieści muzyka bowiem odgrywa bardzo ważną rolę. To historia dziewczyny, która marzy o nagrywaniu własnej muzyki, ale żyje w cieniu znanego brata. Boi się konfrontacji z nim i kompromitacji, dlatego nawet nie próbuje zweryfikować swojego talentu.

Wszystko zmienia się, kiedy na swojej drodze Meg spotyka śmiałą, odważną i charyzmatyczną autorkę tekstów piosenek, która nie boi się dzielić swoją twórczością.

To odmienia jej życie diametralnie, a ich wspólna praca to zapowiedź niezwykłej przygody...

Ta piękna i ciepła opowieść, poruszająca temat przyjaźni, muzyki, ale również wyzwań jakie niesie za sobą życie, uzmysławiają nam, że warto wierzyć w siebie i próbować spełniać własne marzenia.

Nie spodziewałem się, że "The Songs You've Never Heard" będzie aż tak otulającą książką. To zdecydowanie mój comfort read ostatnich dni. Serdecznie polecam!

Czy interesują Was kulisy powstawania najgorętszych muzycznych hitów?

Ja fascynuję się muzyką od późnych lat szkoły podstawowej i bardzo chętnie sięgam po książki, które zdradzają genezę moich ukochanych muzycznych kompozycji.

Lubię również motyw muzyki w różnych tekstach literackich, mi...

Rozwiń

Zwiń

Wszystkie trzy powieści wchodzące w skład trylogii napisanej przez Agnieszkę Krawczyk, czyli "Ogród sekretów i zdrad, "Kolekcja straconych chwil" oraz "Wśród burz" przenoszą nas wprost do tego niepowtarzalnego i niezwykle barwnego świata.

Dodatkowo ta finałowa część poza tym, że przenosi nas do przedwojennej Warszawy, to również ukazuje nam już wojenne realia stolicy. Dzięki temu wzbudza w nas jeszcze większe emocje.

W tej ostatniej części po raz kolejny śledzimy losy Ady Nirskiej, czyli gwiazdy warszawskich kabaretów. I jak się już pewnie domyślacie wiele elementów z jej historii nareszcie zostanie do końca wyjaśnionych. Na światło dzienne wyjdą również tajemnice z przeszłości. Czy będzie to odpowiadało głównej bohaterce? Zachęcam Was do lektury 📖

Agnieszka Krawczyk skutecznie oddaje atmosferę minionych czasów, pozwalając czytelnikowi zanurzyć się w ciekawej fabule.

Losy Ady, zarówno te przedwojenne, jak i te wojenne budzą w nas wiele emocji. Wzruszają, ale również skłaniają do zadumy i refleksji.

Dodatkowa nuta tajemnicy i zagadkowości sprawia, że ta powieść jest praktycznie nieodkładalna.

Z jednej strony cieszę się, że nareszcie znam całą historię Ady, ale z drugiej strony smutno mi, że już nigdy się z nią nie spotkam.

A szkoda, ponieważ Agnieszka Krawczyk ciekawie prowadzi całą narrację, dobrze buduje napięcie i tworzy wielowymiarowych bohaterów, co sprawia, że bardzo mocno angażujemy się w czytaną historię.

"Wśród burz" to doskonałe zakończenie całej serii. Pełne napięcia oraz dramatyzmu. Nie zwlekaj zatem za długo, tylko daj się porwać tej emocjonującej historii i odkryj tajemnice przeszłości razem z Adą 📖

Wszystkie trzy powieści wchodzące w skład trylogii napisanej przez Agnieszkę Krawczyk, czyli "Ogród sekretów i zdrad, "Kolekcja straconych chwil" oraz "Wśród burz" przenoszą nas wprost do tego niepowtarzalnego i niezwykle barwnego świata.

Dodatkowo ta finałowa czę...

Rozwiń

Zwiń

"Błękitna wstążka" Magdaleny Wojtkiewicz to opowieść, która przenosi nas do czasów II wojny światowej. Należy jednak pamiętać, że jest to opowieść fikcyjna.

Jej autorka jednak umiejętnie łączy w fabule prawdziwe realia wojenne z wymyśloną przez siebie narracją, co dodaje autentyczności opisywanej historii i sprawia, że czytelnik bardzo emocjonalnie podchodzi do tego tekstu.

Główną bohaterką tej opowieści jest młoda dziewczyna, której wojenna zawierucha odbiera wiele cennych rzeczy, definiujących do tej pory jej życia. Przynosi jednak uczucie, które zaskakuje i budzi kontrowersje...

Anna Malicka, bo o niej właśnie mowa, to zdeterminowana romantyczka z głową pełną marzeń. Nagle, w wyniku nazistowskiej agresji na Polskę, musi ona zmierzyć się z całą wojenną gehenną. To oczywiście rujnuje jej wszystkie plany i marzenia.

Dziewczyna nagle wkracza w pozbawioną złudzeń dorosłość. Wojna wpływa bowiem na całe jej życie i rujnuje właściwe wszystkie relacje z bliskimi. Do tego okazuje się, że los jej rodziny spoczywa w rękach jednego człowieka. Jest nim niemiecki oficer, porucznik Horst Kluzer. To właśnie z nim bohaterka zawiera niebezpieczną umowę, aby ocalić swoich krewnych wywiezionych do obozu Stutthof. Jest w tym jednak zbyt ufna i przesadnie naiwna.

Między Anną a Horstem rodzi się skomplikowana relacja, która pomimo nieprzyjaznych okoliczności przeradza się w uczucie. Jest to miłość, która nie powinna się wydarzyć z uwagi na różnice kulturowe i konflikt między ich narodami. To dodaje dramatyzmu i intensywności całej opowieści. Czy jednak to uczucie jest prawdziwe? Czy Anna Malicka zdoła ocalić swoich bliskich? Jak potoczy się jej historia w obliczu niebezpiecznej umowy z niemieckim oficerem?

Jeśli interesuje Cię pełna emocji opowieść o odwadze, poświęceniu i trudnych relacjach - "Błękitna wstążka" to idealna propozycja dla Ciebie 📖

"Błękitna wstążka" Magdaleny Wojtkiewicz to opowieść, która przenosi nas do czasów II wojny światowej. Należy jednak pamiętać, że jest to opowieść fikcyjna.

Jej autorka jednak umiejętnie łączy w fabule prawdziwe realia wojenne z wymyśloną przez siebie narracją, co dodaje autenty...

Rozwiń

Zwiń

"Puste miejsce" to opowieść pełna mroku. Dynamiczna, zaskakująca, budząca niepokój.

Akcja tej powieści skupia się na tajemnicach i złożonych relacjach międzyludzkich, tworząc atmosferę napięcia, niepewności oraz niepokoju.

Główną bohaterką jest Karolina, która przed laty, w niewyjaśnionych okolicznościach, straciła brata. Kiedy po dekadzie, w tym samym miejscu, w podobnych okolicznościach znika młode małżeństwo, ta młoda kobieta liczy, że w końcu uda jej się wyjaśnić sprawę zaginięcia brata.

Jaką zatem tajemnicę skrywa mazurska puszcza Co czai się w jej mroku?

Autorka umiejętnie prowadzi nas przez historię, wprowadzając kolejne elementy lęku i grozy.

Do tego intrygujące zwroty akcji, mnóstwo niewiadomych oraz ciekawe postaci sprawiają, że trudno oderwać się od lektury tej książki 📖

To, co początkowo wydaje się prostą opowieścią o zaginionych osobach przeradza się w wielowarstwową historię, która zaskakuje na każdym kroku.

Jeśli lubisz thrillery psychologiczne pełne napięcia, "Puste miejsce" jest dla Ciebie. Zanurz się w tę niepokojącą historię i odkryj tajemnice, które kryją się w leśnym mroku. Nie przegap tej ekscytującej lektury!

"Puste miejsce" to opowieść pełna mroku. Dynamiczna, zaskakująca, budząca niepokój.

Akcja tej powieści skupia się na tajemnicach i złożonych relacjach międzyludzkich, tworząc atmosferę napięcia, niepewności oraz niepokoju.

Główną bohaterką jest Karolina, która przed laty, w ni...

Rozwiń

Zwiń

💭Czy ktoś z Was ma swoje ulubione dzieło operowe, które szczególnie poleca lub chciałby polecić innym?

Ja nie przepadam za operą, więc kojarzę tylko kilka tych najbardziej znanych utworów. Marny zatem ze mnie znawca akurat tej sztuki wysokiej 🫣

Uwielbiam za to książki biograficzne i bardzo cenię sobie osoby, które oddają się swojej pasji z pełnym zaangażowaniem. Takim człowiekiem był Bogusław Kaczyński, o czym przekonała mnie dodatkowo jego biografia. Zadziorna, ciekawa i barwna jak on sam 📖

Ten legancki, kulturalny, pogodny "pan od sztuki wysokiej, był kolorową gwiazdą zgrzebnej telewizji czasów PRL-u." W socjalistycznym kraju był na tyle "arystokratyczny", na ile to było możliwe, a później rewelacyjnie odnalazł się w rzeczywistości kapitalistycznej.

Nikt tak jak on nie potrafił zadbać o swój wizerunek. Był rewelacyjnym gawędziarzem. O operze opowiadał tak, że wszyscy chcieli ją pokochać. Odrobinę narcystyczny i egzaltowany zwracał na siebie uwagę wszystkich.

W swoich programach telewizyjnych trzymał się klasycznego kanonu, co stanowiło o jego wyjątkowości. Pod tym względem zresztą był niesamowitym konserwatystą. Był również perfekcjonistą i pedantem. Uchodził za wielkiego oryginała. Nie przeszkadzało mu to zupełnie, a wręcz wykorzystywał to, ponieważ za wszelką cenę chciał "rozkochać" w sobie widzów oraz słuchaczy.

Bardzo pilnował, żeby na jego wizerunku nie pojawiła się żadna rysa. Skrzętnie zatem ukrywał to, co według niego nie pasowało do klasycznego kanonu. Między innymi dlatego "to, co homoseksualne, zamknął w głębokiej szafie." Był prawdziwym mistrzem autokreacji. Nawet gdy opisywał jakieś trudności lub porażki, to zawsze wychodził z nich zwycięsko.Jego życiorys trochę przypomina historię Nikodema Dyzmy. Zresztą sam Bogusław Kaczyński propagował taką wersję własnej biografii - od pucybuta do milionera. Bardzo zależało mu na tym, żeby inni postrzegali jego życiorys tak jak on chciał go wykreować. Tym razem jednak to nie on decydował o tym, czego możemy się dowiedzieć. O jego życiu opowiada bowiem Bartosz Żurawiecki i robi to w sposób niezwykle ciekawy. Stara się dotrzeć do prawdy, przenikając liczne anegdoty samego mistrza autokreacji. Dzięki temu tworzy książkę, od której nie można się oderwać.

💭Czy ktoś z Was ma swoje ulubione dzieło operowe, które szczególnie poleca lub chciałby polecić innym?

Ja nie przepadam za operą, więc kojarzę tylko kilka tych najbardziej znanych utworów. Marny zatem ze mnie znawca akurat tej sztuki wysokiej 🫣

Uwielbiam za to książki biograficzne i bard...

Rozwiń

Zwiń

Zamknij oczy i wyobraź sobie, że stoisz pośrodku czereśniowego sadu... Jakie skojarzenia pojawiają się w Twoich myślach?🍒

Ciepłe letnie popołudnie, kiedy słońce delikatnie przebija się między gałęziami drzew, a w powietrzu unosi się słodki zapach.

Melancholijna atmosfera wywołująca nostalgiczne wspomnienia, które uzmysławiają mi, że czas przemija jak te kwitnące kwiaty czereśni.

To moje dwa pierwsze skojarzenia, a jakie emocja oraz wspomnienia połączą główną bohaterkę powieści Aleksandry Rochowiak z tytułowym czereśniowym sadem? Jeśli jesteście ciekawi zachęcam Was oczywiście do lektury 📖

Ta ciepła, urokliwa i emocjonalna powieść na pewno urzeknie Was i poruszy najczulsze struny w sercu.

Eliza Dębska, czyli główna bohaterka całej opowieści prowadzi uporządkowane i szczęśliwe życie. Ma cudowną rodzinę i z pogodą ducha spogląda w przyszłość.

Jej spokój zostaje jednak pewnego dnia gwałtownie zakłócony. Otrzymuje ona bowiem telefon z hospicjum w Gdyni, informujący ją o stanie zdrowia Marii Zaborowskiej, czyli jej zaginionej przed laty matki.

Wzburzona, skołowana, oszołomiona, ale i kierowana ciekawością Eliza postanawia odwiedzić hospicjum, by zmierzyć się z prawdą.Jaką tajemnicę odkryje przekraczając próg ośrodka, w którym znajduje się jej matka?

Najnowsza powieść Aleksandry Rochowiak to poruszająca opowieść pełna emocji i wzruszeń, w której motyw czereśniowego sadu stanowi przepiękną metaforę dla ukrytych rodzinnych tajemnic.

To jak dasz się skusić na podróż do czereśniowego sadu w poszukiwaniu prawdy?

Zamknij oczy i wyobraź sobie, że stoisz pośrodku czereśniowego sadu... Jakie skojarzenia pojawiają się w Twoich myślach?🍒

Ciepłe letnie popołudnie, kiedy słońce delikatnie przebija się między gałęziami drzew, a w powietrzu unosi się słodki zapach.

Melancholijna atmosfera wywołująca nos...

Rozwiń

Zwiń

"Mona" Poli Oloixarac jest świetnie napisaną, zjadliwą satyrę na światowe elity literackie i jednocześnie niesamowicie przejmującą historią o tym, jak można przekształcić swoją tożsamość w produkt.

To oczywiście opowieść fikcyjna, ale niesamowicie prawdopodobna i przez to tak bardzo przejmująca oraz skłaniająca nas do zadumy.

Jeśli zatem szukasz literatury, która pochłania czytelnika, zaskakuje, a możne nawet momentami szokuje i na pewno pobudza intelektualnie, koniecznie sięgnij właśnie po ten tytuł.

Ta niezwykle inteligentnie napisana opowieść odkrywa przed nami mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, eksplorując granice moralności i tożsamości.

Główna bohaterka, czyli tytułowa Mona, staje się nie tylko odzwierciedleniem współczesnego spojrzenia na świat, ale również symbolem walki o wolność i autonomię.

Ta młoda, peruwiańska pisarka, eksperymentująca z narkotykami oraz erotycznym zatraceniem trafia na szwedzką wieś, gdzie zjeżdżają się literaci z całego świata nominowani do prestiżowej nagrody.

To, co dzieje się w tym środowisku literatów sprawia, że włosy stają dęba...

Oloixarac mistrzowsko prowadzi czytelnika przez labirynt emocji oraz różnych przemyśleń i tak ostatecznie pozostawiając go z mnóstwem pytań, na które ciężko znaleźć jednoznaczną odpowiedź.

Dla miłośników literatury, która prowokuje do refleksji i angażuje intelektualnie, "Mona" to wręcz lektura obowiązkowa, która na długo pozostanie w pamięci.

Precyzyjnie przemyślana, oryginalna i nietuzinkowa 📖 Ta książka z pewnością zasługuje na swoje miejsce w domowej biblioteczce każdego miłośnika literatury

"Mona" Poli Oloixarac jest świetnie napisaną, zjadliwą satyrę na światowe elity literackie i jednocześnie niesamowicie przejmującą historią o tym, jak można przekształcić swoją tożsamość w produkt.

To oczywiście opowieść fikcyjna, ale niesamowicie prawdopodobna i przez to tak b...

Rozwiń

Zwiń